Carme Martín Gaite, Italiaanse invloeden

Als klein meisje ging Carmen Martín Gaite (Salamanca, 1925-Madrid, 2000) niet naar school. Haar vader was het niet eens met het Spaanse onderwijs, dat vooral religieus en institutioneel was. Daarom ontving Carmen haar onderwijs van privé-leraren en van haar eigen vader, die haar een rondweg deed maken door de kunst, de geschiedenis en de literatuur.

In 1943 begon ze wel een studie Romaanse Filologie aan de Universiteit van Salamanca. In die periode nam ze ook deel aan het universiteitstheater en begon ze haar eerste gedichten te publiceren in het tijdschrift Trabajos y días. Drie jaar later kreeg ze een beurs voor de Universiteit van Coimbra (Portugal), en in 1948 kreeg ze opnieuw een beurs, ditmaal voor de zomeruniversiteit van Cannes. Ze was toen net afgestudeerd.

In Cannes kwam Martín Gaite in contact met de Franse literatuur. Met die bagage arriveerde ze niet veel later in Madrid, waar ze haar eerste artikelen en verhalen uitgaf in diverse bladen. Dat ze in die periode bijna stierf aan tyfus was een ervaring, die haar uiteindelijk gediend heeft tot het schrijven van haar eerste boek, El libro de la fiebre. Hiervan werden, na de slechte kritiek van haar echtgenoot, de schrijver Rafael Sánchez Ferlioso, aanvankelijk slechts enkele fragmenten gepubliceerd in La hora.

In 1950 begon Carmen een liefdesrelatie met Rafael. Haar eerste boek, Industrias y andanza de Alfanhuí, is dan ook aan hem opgedragen. In 1953 trouwde het paar en ondernam het een reis door Italië. Carmen en Rafael bezochten Rome, Napels, Florence, Venetië… Tijdens die reis kwam Carmen in contact met bekende Italiaanse schrijvers uit die periode, als Italo Svevo, en Cesare Pavese. Deze zouden haar werk blijvend beïnvloeden.

Een jaar later ontving haar novelle El balneario de Premio Café Gijón (naar een belangrijk schrijverscafé uit die tijd, dat tegenwoordig nog steeds bestaat). In 1957 kreeg haar Entre Visillos de prestigieuze Premio Nadal, die twee jaar eerder door haar echtgenoot ook al was gewonnen met El Jarama.

Martín Gaite scheidde in 1970 van haar echtgenoot. In die periode vertaalde ze beroemde schrijfsters als Virginia Woolf, Emily Brontë en Natalia Ginzburg in het Spaans en schreef ze een televisieserie over Santa Teresa de Jesús, heilige en dichteres uit de 16de eeuw. In 1978 ontving ze de Premio Nacional de Literatura met El cuarto de atrás, in 1987 de Premio Anagrama de Ensayo en in 1988 de Premio Príncipe de Asturias.

In het Nederland is van Carmen Martín Gaite o.a. vertaald Nubosidad variable (Spaanse vrouwen, bewolkte luchten).